O tym blogu

Moje zdjęcie
Magister Michał. Z powołania: szczęśliwy mąż i ojciec. Z zawodu: aptekarz, absolwent Akademii Medycznej we Wrocławiu. Z zamiłowania: bloger. Z przekonania: idealista, który sądzi, że zadaniem aptekarza jest udzielić każdemu wyczerpującej informacji o lekach. Zapraszam do czytania, komentowania i zadawania pytań.

piątek, 27 maja 2011

Lecytyna na poprawę pamięci

Dni robią się coraz dłuższe, kasztanowce powoli przekwitają- matury dobiegają końca. Za to z miasteczek studenckich dobiega głośna muzyka i gwar. Wszak to juwenalia- dla studenckiej braci ostatnia chwila wytchnienia i rozrywki przed trudami sesji egzaminacyjnej. Ale już teraz niejeden żak zastanawia się, co zrobić, żeby nauka nie była tak uciążliwa. W szerokim asortymencie różnych „wspomagaczy” jest jeden preparat, bardzo popularny w gronie seniorów, którzy zażywają go, aby poprawić nadwątloną pamięć. Chodzi mianowicie o lecytynę.
Pod względem chemicznym lecytyna jest substancją niejednorodną. Jej podstawowe składniki to fosfolipidy: fosfatydylocholina, fosfatydyloinozytol, fosfatydyloseryna, a oprócz nich także kwasy tłuszczowe, trójglicerydy i węglowodany. Uzyskuje się ją z żółtek jaj kurzych lub z olejów roślinnych, głównie sojowego [1]. Oprócz wykorzystania jej jako dobroczynnego suplementu diety, bardzo szeroko wykorzystuje się lecytynę w przemyśle spożywczym, m.in. do produkcji czekolady. Pozytywny wpływ lecytyny na pamięć może wynikać z faktu, że zawarte w niej fosfolipidy są wykorzystywane przez organizm do budowy błon komórkowych, także w komórkach układu nerwowego. Podawane więc w odpowiedniej ilości mogą wpływać na prawidłowy stan istniejących neuronów oraz wspomagać tworzenie nowych połączeń nerwowych, istotnych w procesie uczenia się i zapamiętywania. Ponadto fosfatydylocholina jest zużywana do produkcji acetylocholiny, pełniącej rolę przekaźnika między poszczególnymi neuronami. W skrócie: informacje biegną wzdłuż włókien nerwowych w postaci impulsu elektrycznego. Po dotarciu do końca włókna z komórki uwalnia się właśnie acetylocholina, która przepływa do kolejnego włókna, żeby wzbudzić w nim kolejny impuls elektryczny, który sprawia, że informacje biegną dalej w stronę mózgu.
Wpływ lecytyny na usprawnienie pamięci i funkcji poznawczych mózgu poddawano badaniom wielokrotnie, zarówno u osób zdrowych, jak i u chorych z łagodnymi zanikami pamięci, chorobą Alzheimera lub innymi dolegliwościami neurologicznymi. Wyniki tych badań nie zawsze potwierdzały założonej hipotezy. W 1979 r. w renomowanym czasopiśmie medycznym „Lancet” opublikowano raport z badań, których wyniki wykazały brak wpływu lecytyny na pamięć u osób z chorobą Alzheimera. Podawano wówczas specyfik w dawce 25-100 g/dobę przez okres 3 miesięcy [2]. Z kolei wyniki badań ogłoszone w 1980 r. na zjeździe Amerykańskiego Towarzystwa Gerontologicznego w San Diego potwierdziły, że podawanie lecytyny w dawce 35 g/dobę przez 4-6 tygodni osobom z demencją typu Alzheimera poprawiło ich pamięć długotrwałą [3]. Bardziej obiecujące rezultaty dały próby przeprowadzane z jej poszczególnymi składnikami, zwłaszcza z fosfatydyloseryną. W 2010 r. naukowcy japońscy zaobserwowali usprawnienie pamięci u osób starszych po jej podawaniu w dawce 100 mg/dobę przez 6 miesięcy [4].
Niezależnie od wszystkich badań, nasi emeryci wiedzą swoje: lecytyna im służy, czują się po niej lepiej. Może warto w trakcie intensywnej pracy umysłowej skorzystać z ich mądrości, potwierdzonej doświadczeniem, i pomóc swojej pamięci tym łatwo dostępnym i bezpiecznym środkiem.

Przypisy:
[1] " Indeks leków Medycyny Praktycznej", wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2007
[2] Etienne P., Gauthier S., Dastoor D., Collier B., Ratner J. “Lecithin in Alzheimer’s disease.” Lancet 1978:2:1206.
[3] Hu R., Vroulis G., Smith RC. “Effects of lecithin on memory and behavior in Alzheimer’s type dementia.” Presented at Gerontology Society of America, San Diego. CA 1980
[4] Kato-Kataoka A. et al. Soybean-Derived Phosphatidylserine Improves Memory Function of the Elderly Japanese Subjects with Memory Complaints” J Clin Biochem Nutr. 2010 November; 47(3): 246–255

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz